De Belgische grens ligt een kwartiertje fietsen van mijn huis vandaan. Een grens kan ik het eigenlijk niet noemen, want ik weet niet beter dan dat het voor iedereen vrij is om hem over te steken. Open grenzen, vrij verkeer van mensen en goederen, vrede in Europa, het lijkt allemaal zo vanzelfsprekend. Maar dat is het niet. Dit zijn allemaal verworvenheden die voortkomen uit bijna 70 jaar samenwerking in Europa.
Deze samenwerking heeft ons veel goeds gebracht, en tegelijkertijd gezorgd voor allerlei nieuwe problemen. Onder christendemocratisch en liberaal beleid is de Europese Unie veranderd in een machtsblok dat niet voor haar inwoners, maar voor het bedrijfsleven lijkt te werken. Dankzij open grenzen en een gebrek aan Europese regels worden werknemers uit verschillende landen door hun bazen tegen elkaar uitgespeeld. Er vindt een race to the bottom plaats tussen Europese belastingparadijzen als Ierland, Cyprus en Nederland. De grote vervuilers kunnen echte maatregelen tegen klimaatverandering ontwijken door te vluchten naar het land met de minst strenge regels.
Deze problemen zijn niet onontkoombaar, zoals populistisch links en rechts lijken uit te dragen. In plaats van onze unie af te breken, moeten we juist kiezen voor een daadkrachtige aanpak van de problemen van onze tijd. Het is voice or exit. Of de problemen die te groot zijn geworden voor Nederland op zichzelf samen aanpakken, of weglopen om ons te verschuilen achter de dijken.
Er is heel wat te kiezen bij de komende verkiezingen. Veel partijen willen de Europese Unie vleugellam maken of zelfs helemaal verlaten. Laten wij kiezen voor Europa. Voor het beëindigen van de wetteloosheid voor bedrijven met een Europees minimumloon, een minimale belasting voor bedrijven in Europese lidstaten en een Europese co2-belasting. Voor een transparanter Europa met een verkiesbare Europese Commissie en een sterker Europees Parlement. Voor een Europese Unie die tegenmacht biedt aan bedrijven als Facebook, Apple en Google. Laten wij kiezen voor een Europese Unie die werkt voor de mensen.
Dankzij bijna 70 jaar Europese samenwerking vind ik het nu vanzelfsprekend dat er geen hek staat op de Belgische grens. Laten wij dit koesteren.
Ik stem op 23 mei Partij van de Arbeid, jij ook?